Rośliny

Tatarak zwyczajny ( Acorus calamus )

Tatarak zwyczajny (Acorus calamus .) polimorficzny gatunek byliny, należący do rodziny tatarakowatych . Znany jest także pod ludowymi nazwami jako np. ajer i tatarskie ziele. Zasięg występowania  gatunku obejmuje Azję i Amerykę Północną, poza tym został zawleczony i rozpowszechniony przez człowieka na inne kontynenty od strefy subtropikalnej do umiarkowanej. Do Europy trafił w średniowieczu za sprawa Tatarów. W Polsce kiedyś dość pospolity z wyjątkiem Karpat. Uważany za roślinę inwazyjną, ma jednak średni wpływ na rodzime gatunki roślin szuwarowych. Roślina olejkodajna, jadalna, kosmetyczna i lecznicza, o szerokich zastosowaniach w różnych kulturach na całym świecie.
 

tatarak_zw.jpg

 

Tatarak zwyczajny rozmnaża się za pomocą fragmentów kłącza sadzonych wiosną. Stosuje się w tym celu zdrowe fragmenty kłączy o długości od 5 do 10 cm, sadzone na głębokości do kilkunastu cm i w odstępach ok. 30 cm. W podobnym rozgęszczeniu można wysadzać także większe fragmenty kęp

wstawić fotkę sadzonki

Surowcem zielarskim jest kłącze tataraku (Acorus calamus). Kłącze pozyskujemy od wiosny do połowy lata. Z względu na największe stężenie olejków eterycznych wykorzystujemy tylko kłącza roślin 2-3 letnich.
Kłącze tataraku i zawarte w nim olejki są  pomocne w regulacji funkcji trawienia, działa wzmacniająco na włosy, ma właściwości uspokajające, antybakteryjne i przeciwwirusowe.
Napar z kłącza działa uspokajająco, przeciwfermentacyjnie, przeciwgnilnie, przeciwwzdęciowo, rozkurczowo, wiatropędnie, pobudzająco na trawienie i wchłanianie składników pokarmowych, przeciwbólowo, moczopędnie i przeciwobrzękowo. Wierzono, że napar tatarakowy wypędza pasożyty i kamienie moczowe, zapobiega kamicy moczowej, pędzi żółć, przeciwdziała zaparciom i zaburzeniom trawienia.
Tatarak jako środek uspokajający jest silniejszy od melisy, wrzosu, kava-kava, lawendy waleriany i passiflory, dorównuje siłą działania chmielowi, czystej lupulinie, żmijowcowi i arcydzięglowi. W dużych dawkach hamuje rozwój pasożytów przewodu pokarmowego, a po zastosowaniu w formie wyciągów alkoholowych i olejku tatarakowego zabija pasożyty zewnętrzne. Wyciągi z tataraku są silnymi antyseptykami. Działają przeciwwirusowo (olejek, nalewka), przeciwgrzybiczo, antybakteryjnie i pierwotniakobójczo. 
Tatarak znalazł także zastosowanie w kuchni. Z liści sporządza się napar z mlekiem i sosem waniliowym, puddingiem ryżowym lub innymi deserami. Może być dodawany do potraw obok wanilii i cynamonu. Pączki młodych liści były dosypywane do sałatek, a sproszkowany korzeń jest składnikiem arabskich i indyjskich słodyczy ze względu na delikatny posmak cynamonu, gałki muszkatołowej i imbiru. Tatarak jest podstawą produkcji absyntu i częścią oryginalnej receptury Dr. Pepper. Tatarak jest też składnikiem mieszanek przyprawowych (np. curry)

Handzlówka 2017
Wszelki prawa zastrzeżone, kopiowanie zdjęć i tekstów bez zgody autora zabronione