Wierzbówka kiprzyca

Wierzbówka kiprzyca ( Chamaenerion angustifolium )

Wierzbówka kiprzyca to okazała bylina powszechnie występująca na całej półkuli północnej. Wiosną z rozłożystych kłaczy wyrastają dość sztywne i wzniesione pędy 50-150cm. Pędy pokryte są wąsko lancetowymi liśćmi zwężonymi u nasady, długości 5-15cm i szerokie na 10mm. Liście sinozielona od spodu jasne, z widocznym unerwieniem, brzegi lekko pofalowane. Pędy zwieńczone groniastymi różowymi kwiatami, które stopniowo kwitną czerwiec-sierpień. Wraz i ich przekwitaniem pojawiają się 5-7cm torebki nasienne, najpierw zielone, potem wraz z dojrzewaniem zmieniają kolor na purpurowy. Nasiona małe szaro-brązowe wyposażone w lotny aparat. Polska nazwa rośliny "kiprzyca" pochodzi od spektakularnego zjawiska kiedy to dojrzałe nasiona uwalniając się z torebki nasiennej wyglądają tak jak by gotowała się woda, kipiący wrzątek.

 

Wysiew nasion wczesna wiosna do stale wilgotnego podłoża z drzew iglastych,  w ostateczności możemy użyć kwaśnego torfu. W zwykłej ziemi ogrodowej wierzbówka nie skiełkuje. Nasiona wysiać powierzchniowo nie przykrywać ziemią (wymagają dostępu światła). Żeby nasiona nie zostały rozwiane przez wiatr można je przykryć gałązkami drzew iglastych, ostatecznie może być tuja.  Często zraszać by nie przeschły, można przykryć szybką. Inna o wiele skuteczniejszą metoda rozmnażania tej rośliny to podział kłączy wczesną wiosna lub jesienią nawet w okresie bezlistnym. Wystarczy kilkucentymetrowy odcinek z uśpionymi oczkami. Roślina tworzy liczne rozłogi i po paru latach jest trudna do opanowania, dlatego zakładając poletko wierzbówki należy je odseparować od reszty ogrodu poprzez pionowe wkopanie np. grubej foli takiej jaka stosuje się na oczka wodne. Wierzbówka ma płytki system korzeniowy, dlatego pasek o szerokości 20cm zupełnie zblokuje jej ekspansje na resztę ogrodu